Voel je je verantwoordelijk om anderen te helpen?
Stel je vriendin heeft een probleem. Problemen in de relatie, gedoe met kinderen. Ze vraagt om je hulp. Je voelt de verantwoordelijkheid om te helpen en zegt: 'Prima, kom maar een keer bij me eten en als je boodschappen nodig hebt dan neem ik die voor je mee'. En je kan ook nog op haar kinderen passen.
Maar voor je het weet roept ze voor alles je hulp in. Ook op de meest onmogelijke momenten. Het wordt dan steeds moeilijker om nee te zeggen want je hebt de vorige keer ook ja gezegd. Je voelt je steeds verantwoordelijker om haar te helpen. En ondertussen doet ze er zelf weinig aan om haar problemen op te lossen.
Of je partner is 's ochtends zijn sleutels en telefoon oplader kwijt. Een hoop stress en voor je het weet loop je mee te zoeken en heb je er zelf ook stress van. Maar wacht even? Het is eigenlijk niet jouw probleem. Je bent helemaal niet verantwoordelijk voor zijn gevoel. Weet je nog het ijsbergmodel uit de Eye Opener Challenge? Dus waarom zou je je dan ook rot gaan zoeken en jezelf deelgenoot maken van die stress?
Stel dat je kinderen hebt die te laat zijn voor school doordat ze de bus hebben gemist of een lekke band hebben. Ze roepen jouw hulp in. Jij rijdt ze wel even naar school en tuurlijk haal je ze ook weer op. Voor je het weet blijf je rijden. Alleen je kinderen leren daar niks van. Ze snappen alleen: jij lost hun problemen op. En ondernemen zelf geen actie om het op te lossen.
Dit kan er mis gaan
Voor je het weet, ben je alleen maar met anderen bezig. Natuurlijk is het niet erg om anderen te helpen. Maar hulp is bedoeld om tijdelijke moeilijke situaties te overbruggen. Niet om afhankelijkheid te creëren. Je wilt dus niet dat je man afhankelijk is van jou om zijn spullen te vinden of dat je vriendin afhankelijk is van jou zodat ze boodschappen in huis heeft. Of dat je kinderen alleen op tijd kunnen komen als jij erbij bent.
Zo raak je zelf vroeg of laat opgebrand door de stress van anderen. Een ander gevolg is dat je je ook nog eens verantwoordelijk voelt als het mis gaat. Bovendien zie je je eigen doelen dan niet meer. Al je energie gaat uit naar anderen in plaats van naar je doelen.
Stop dus met energie te steken in mensen die zelf geen actie ondernemen. Iedereen heeft zelf de verantwoordelijkheid om zijn of haar problemen op te lossen.
Zo leg je de verantwoordelijkheid terug
Als je dit herkent, onthoud dan deze 3 stappen die je kunt nemen om de verantwoordelijkheid bij de ander terug te leggen:
Stap #1: Vraag je af: is dit stress van mij of van de ander?
Stap #2: Bedenk dan dat je blij bent dat dit niet jouw stress of jouw probleem is
Stap #3: Richt je energie op je eigen doelen
Stop met het regisseren van het leven van anderen en het oplossen van problemen van anderen. En zeker als diegene elke keer weer met datzelfde probleem komt aanzetten en er niks is veranderd. Houd op met het steken van energie in mensen die zelf geen actie ondernemen. Stel dus je grenzen in het contact met anderen en het helpen van anderen.
Is dit herkenbaar voor je? Laat het me hieronder weten.
Meer video's? Abonneer je op mijn YouTube kanaal of volg en like mijn Facebook pagina!
Dag Sandra,
Dit is zeer herkenbaar voor mij. Ik stuurde jou hierover nog een privémail.
Ik weet niet of deze reactie voor anderen zichtbaar is.
Alvast heel erg bedankt voor de verrijkende inzichten die jij me geeft!
Groetjes
Arlette
Graag gedaan Arlette!
Hallo Sandra,
Dit is heel herkenbaar voor mij. Dank je wel voor je uitleg waardoor ik bewust ben geworden met wat ik doe en waardoor ik zo moe word/ben.
Vriendelijke groet,
Antoinette
Graag gedaan Antoinette! En nu echt die verantwoordelijkheid terug gaan leggen he! Veel succes en mocht je vragen hebben, stel ze gerust. Groetjes, Sandra
Regelmatig krijg ik de melding van de kinderen… “mam! Dit is verkeerd gegaan!” Waarop nu regelmatig mijn antwoord is: Ja en nu? 1ste reactie is.. “Kan jij…….?” En mijn antwoord: nee.. wat zijn de andere opties? Meestal worden ze daar niet vrolijk van want mijn geweldig tegendraadse pubers vinden dat ik er ben om hun probleem op te lossen… Ik heb ook 3 volwassen kids en van hun krijg ik terug dat ze blij zijn dat ze geleerd hebben hun eigen problemen op te lossen… Dankjewel dat je het zo helder hebt gepubliceerd… ?
Mooi verhaal Mariska, en dat is precies wat ik bedoel! Dank je voor het delen! En zo zie je maar weer: nee zeggen helpt…niet alleen voor jezelf maar ook voor de ander:)
Dag Sandra,
Bij mij is dit ook herkenbaar en ik voel me elke dag leeg gezogen en kan ik mijn eigen zorgen niet loslaten.
Elke dag tegen de middag ben ik opgebrand dank u wel voor de tips is zo moeilijk om nee te zeggen
Hoi Anouschka, dat is het zeker. Het klinkt alsof je in een vicieuze cirkel zit. Ik vertel je hoe je hieruit kunt komen in mijn webinar, dus bij deze ben je van harte uitgenodigd! Check mijn webinaragenda voor de eerstkomende datum…dan zie ik je hopelijk online! Groetjes en sterkte, Sandra.
Hai Sandra,
Het lijkt wel een kopie van mijzelf zeg. Het is zo moeilijk om nee te zeggen. Als ik niet op let neem ik heel de wereld mee op mijn schouders. Het gaat wel wat beter tegenwoordig. Nu ik tijdelijk niet werk ben ik wel rustiger en kan ik makkelijker nee zeggen als ik iets niet wil, ik heb meer controle over mijzelf lijkt wel.
Hoi Miranda, ja je bent al mooi op weg, en leuk dat je bij mijn webinar was vandaag! Heel veel sterkte met je herstel en tot mailens. Groetjes, Sandra
Ja begrijp ik zeer goed maar is zo ver gekomen dat ik het echt niet meer zie zitten iedereen heeft me zo opgesmukt
Ik heb je een mailtje gestuurd Marleen!
Beste Sandra, ik lees zojuist bovenstaand artikel en ervaar de tegenstelling van de boodschap. Mijn aanvulling is; Zou het zo kunnen zijn dat wanneer enkel word benoemd, dat wat een positieve uitwerking op de lezende tot gevolg heeft, meer bijdragen dan dat wat men beter niet kan doen met daarbij aanvullend tal van situaties die niet wenselijk zijn? Hiermee doel ik op het feit dat de mensheid onze taal, negatief aangeleerd, wellicht meer voordehand liggend en ter ontwikkeling van de mensheid in positieve vorm zou kunnen benoemen?
Dat waardoor men niet bereikt wat men wil, weet men zelf als geen ander en eenieder voor zichzelf wel. De vraag is; ‘Wat leid tot een oplossing?’ Volgens mij niet het probleem.
Wanneer eenieder, eigen verantwoordelijkheid durft te nemen en zichzelf volledig accepteert, door zichzelf te durven zijn vanuit vertrouwen, lossen problemen op ?, (volgens mij) ?
Zeker waar Bram! Groetjes, Sandra