'Ineens' moet ik koken
Jaren geleden liet ik me meesleuren door het leven. Ik deed gewoon wat er op mijn pad kwam.
Als er bijvoorbeeld een brief in de bus viel, dan dacht ik: 'O ja, de administratie moet ook nog!' En voordat ik het wist was ik anderhalf uur bezig met de administratie. Waardoor het 'ineens' laat was en ik alweer moest koken.
Als ik dan de keuken inliep werd ik getriggerd door de vieze deurmat en dacht ik: 'O ja die moet ik óók nog stofzuigen!'...
En zo ontstond er een sneeuwbal effect van 'moetens' en liep ik constant achter de feiten aan. En daardoor blééf ik dus dat gevoel houden van: 'Ik moet nog zoveel doen...".
Door op rare momenten onnodige dingen te moeten bezorgde ik mezelf alleen maar stress.
Wat mij het meeste hielp is het volgende...
Loslaten in 4 stappen
Een plan hebben! En mijn plan verliep in verschillende fases waardoor ik steeds losser kwam van alles wat me in zijn greep hield op een dag.
STAP #1:
Mijn eerste plan was om het huishouden op woensdag en zondagochtend te doen. Hierdoor kon ik het loslaten om élke dag te 'moeten' stofzuigen. Dan kon ik op maandag denken; "Nee, dat komt woensdag wel..." Op een gegeven moment 'durfde' ik ook de badkamer maar één keer in de week te doen en niet twee keer. Dat was al een hele overwinning.
STAP #2:
De volgende stap was het mezelf de vraag stellen; 'Waar baal ik nu het meeste van?'. En ik kwam tot de conclusie dat dat toch echt het huishouden was. Wéér dat huishouden. En de administratie. Ook zo'n ding wat me elk kwartaal weer opbrak als de BTW-aangifte van mijn man toch écht gedaan moest worden. Want op het laatste moment zat er altijd iets tegen of kon ik iets niet vinden waardoor ik met het stoom uit mijn oren de deadline zat te halen. Vreselijk.
En beide zaken keren elke keer terug als een boomerang waar geen ontkomen aan was.
STAP #3:
Dus mijn derde stap werd: het huishouden en de administratie uit handen geven. En natuurlijk riep mijn verstand allerlei bezwaren op: 'Wat moeten je vriendinnen wel niet denken..' en 'Je kan dat best zelf' etc...Maar dankzij de ACT-methode lukte me het om deze bezwaren op afstand te houden.
Ik kan niet anders zeggen: het voelt echt heerlijk om hier geen omkijken meer naar te hebben. Ik zou echt niet terug willen.
STAP #4:
Mijn vierde stap was een veel grotere stap, namelijk: uit loondienst gaan. Omdat ik vond dat het leven me daar ook meesleurde. Ik werd dus ondernemer. Maar ook dat brengt uitdagingen en valkuilen met zich mee. Vrijheid geeft ook weer de vrijheid om dingen uit te stellen. En als ondernemer kun je ook in de valkuil stappen van alles zelf willen doen. Administratie, advertenties, website...noem maar op.
Dit simpele ding helpt enorm...
Wat me daar enorm bij helpt is iets heel simpels. Een papieren agenda. Hierin plan ik gewoon een uurtje administratie per maand. En natuurlijk alle andere (leuke) dingen die ik wil doen.
Ik plan daarbij realistisch, dus niet teveel en kleine doelen. Alles in stapjes. Een blog schrijven kost me een uur. En dan ben ik het daarna zat. Dan ga ik natuurlijk geen 3 blogs op een dag plannen.
Ik laat me dankzij deze agenda niet meer leiden door die envelop die in de brievenbus valt. De envelop komt keurig op een stapel die ik in fases wegwerk op de geplande momenten in mijn agenda. Dan kan ik denken: 'Die rekening boeken komt aan het einde van de maand'. Hierdoor heb ik rust in mijn hoofd. En kan ik verder met wat er die dag op de planning staat. Dat krijg ik dan af én ik ben op tijd klaar om ontspannen te kunnen gaan koken.
Daarnaast ben ik als ondernemer ook weer taken uit handen gaan geven. Want alles zelf doen en je mee laten sleuren door je 'moetens' en de triggers die je op een dag tegenkomt is met of zonder eigen bedrijf een grote valkuil.
Inspirerende video's zien? Abonneer je hier op mijn YouTube kanaal. Luister je liever? Abonneer je dan gratis hier op mijn podcast.
Is dit herkenbaar voor je? Laat jij je ook meeslepen door alles wat er op een dag voorbij komt?
Ik ben bezig met de ACT opleiding en heb er een mooie ervaring mee dat ook aansluit bij wat jij hier meegeeft. Ik merk nu pas dat ik inderdaad in mijn vorige werksituatie niet volgens mijn waarden in het werkveld stond. Ik verloor vooral mezelf sterk en het was zo een grote energiekost door mij steeds maar aan te passen aan anderen. Tijdens mijn ziekteverlof ben ik ontslagen maar ik zie dit nu pas zo positief. Mijn gedachten en emoties waarbij ik toen samenviel, afwijzing was een groot monster op mijn pad en koos dan toch ervoor om te werken aan persoonlijke groei en opleiding. Omwille afwijzing zoveel pijn deed, is ook mijn waarde met verbondenheid duidelijk in beeld gekomen. Ik kan nu die verbondenheid behouden maar leef dit nu uit op een andere manier in mijn leven met ook meer mildheid voor mezelf. Dit heeft mij nu de nieuwe weg opgeleverd als integratief psychotherapeute en breng ACT methodiek zeker in interactie in mijn praktijk. Het is echt werkbaar voor sensitieve personen omwille ze zo sterk fuseren met hun binnenwereld, gericht observeren is vooral hun kracht.
Dankuwel Sandra om online dit mee te geven.
Wat heb je dat mooi gezegd Suzanne, dank je wel voor deze waardevolle bijdrage. En natuurlijk heel veel succes met de ACT zowel in je eigen leven als in je praktijk! Groetjes, Sandra
Hou Sandra,
Ik heb nog een mooie aanvulling op jou tip.
Als je een mooie mand in de buurt vd trap of in een halkast zet of een mooie doos met een gezellige opdruk, dan kan je gedurende de dag alle spullen die naar boven moeten, daar in doen. En dan neem je die doos of mand 1x per dag bv s avonds mee naar boven en leegt hem, en zet je hem beneden weer leeg terug . Dan heb je nl niet constant je trap vol met rommel liggen. Dat is wat ik doe, ik ergerde me dus steeds aan de troep op de trap.
Lieve groetjes,
Helma
Dat is zeker een leuke tip Helma! Bedankt voor het delen! Groetjes, Sandra